Top 5 Browsers

اریک اشمیت، مدیر عامل گوگل، به مدت ۶ سال با توسعه یک مرورگر وب مستقل مخالفت کرد. او گفت که «در آن زمان، گوگل یک شرکت کوچک بود» و او نمی‌خواست «جنگ مرورگرهای کبود» را پشت سر بگذارد. پس از اینکه سرگئی برین و لری پیج، یکی از بنیانگذاران، چندین توسعه دهنده موزیلا فایرفاکس را استخدام کردند و نمایشی از کروم ساختند، اشمیت گفت که «آنقدر خوب بود که اساسا مرا مجبور کرد نظرم را تغییر دهم.» در سپتامبر ۲۰۰۴، برای نخستین بار شایعاتی مبنی بر ساخت یک مرورگر وب توسط گوگل پدیدار شد. مجله‌های آنلاین و روزنامه‌های ایالات متحده در آن زمان اعلام کردند که گوگل در حال استخدام توسعه دهندگان وب پیشین مایکروسافت در میان دیگران است. همچنین مدت کوتاهی پس از انتشار موزیلا فایرفاکس ۱٫۰، که در حال افزایش محبوبیت بود و سهم بازار را از اینترنت اکسپلورر، که به مشکلات امنیتی اشاره کرده بود، گرفت، آمد.[۲۳ Chrome is based on the open-source code of the Chromium project.[15] Development of the browser began in 2006,[25] spearheaded by Sundar Pichai.[26] Chrome was "largely developed" in Google's Kitchener office.[27]

اعلامیه انتشار در ابتدا برای ۳ سپتامبر ۲۰۰۸ برنامه‌ریزی شده بود، و یک کمیک از اسکات مک کلود قرار بود برای روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان ارسال شود و در آن ویژگی‌های موجود در مرورگر جدید را توضیح دهد.[۲۶] نسخه‌های در نظر گرفته شده برای اروپا در اوایل ارسال شد و وبلاگ نویس آلمانی فیلیپ لنز از گوگل بلاگواسکوپد پس از دریافت آن در ۱ سپتامبر ۲۰۰۸، یک کپی اسکن شده از کمیک ۳۸ صفحه ای را در وب سایت خود در دسترس قرار داد.[۲۷][۲۸][۲۹] گوگل متعاقباً این کمیک را در گوگل بوکس در دسترس قرار داد،[۳۰] و آن را در وبلاگ رسمی خود همراه با توضیحی برای انتشار اولیه ذکر کرد.[۲۹] این محصول به عنوان نام رمز اولیه پروژه توسعه، «کروم» نامگذاری شد، زیرا با سرعت همراه است. گوگل نام پروژه توسعه را به عنوان نام نسخه نهایی، به عنوان یک نام «واضعانه» یا کنایه آمیز حفظ کرد، زیرا یکی از اهداف اصلی به حداقل رساندن رابط کاربری کروم بود.[۳۱][۳۲]

گوگل کروم مرورگری امن، سریع، ساده و باثبات است. گوگل کروم تفاوت زیادی با دیگر رقیبانش ندارد. قدرت کروم به عملکرد برنامه و سرعت پردازش آن به جاوا اسکریپت آن بستگی دارد. گوگل کروم از زبان‌های بسیاری مانند فارسی پشتیبانی می‌کند و در میان رقبایش توانسته افزونه‌های بسیاری برای خود انتشار دهد که کارایی آن را بهبود می‌بخشند. به راحتی می‌توان صفحات را برای سرزدن در دفعات بعد نشانه‌گذاری کرد و تاریخچه مرور صفحات وب را مشاهده کرد. می‌توان وبسایت‌ها را در نسخه‌های موبایل (واکنش گرا) مشاهده کرد. قابلیت پیشنهاد عبارات جستجو برای متن نوشته‌شده و آدرس وبسایت‌ها را داراست. امکان بازگردانی اطلاعات با اتصال به حساب جی‌میل را داراست.

گرفتن اسکرین‌شات از صفحه وب و اشتراک‌گذاری آن از نسخه Quantum 57.0 به بالا امکان کشیدن و رها کردن متن به جعبه جستجو قابلیت وب‌گردی به صورت ناشناس و از بین بردن تمامی اطلاعات مرورگر بعد از بسته شدن پنجره مرورگر با گسترش وب و اهمیت تبلیغات، طراحان وب‌سایت‌ها به فکر ایجاد صفحاتی افتادند که بدون خواست کاربر گشوده شوند، با استفاده از امکان pop-up blocker، این صفحات امکان ایجاد مزاحمت ندارند امکان گشودن چند صفحه در یک پنجره (تب) و کشیدن و رها کردن (drag-and-drop) آن‌ها امکان مدیریت و پاک کردن آسان اطلاعات شخصی پشتیبانی از SVG و CSS2 و CSS3 و JavaScript پشتیبانی از صفحات طراحی‌شده با فناوری ای‌جکس (AJAX) پشتیبانی از ویژگی‌های ویژهٔ CMSهای رایج ده‌ها ویژگی مختلف دیگر

یکی از ویژگی‌های فایرفاکس، امکان تغییر آن به سلیقه هر فرد است. برای این کار فایرفاکس دو مورد را در نظر گرفته‌است. اول توانایی‌های مرورگر وب، دوم ظاهر آن. سفارشی‌سازی توانایی‌های فایرفاکس با کمک فایل‌هایی با حجم کم به نام افزونه مرورگر ممکن می‌شود. این افزونه‌ها در واقع تکه‌های کوچک برنامه هستند که قابلیت‌های مختلف به این مرورگر وب می‌افزایند. تم‌های مختلف این مرورگر وب هم شخصی‌سازی ظاهر آن را راحت می‌کند.

بعضی کاربران خواستار اضافه شدن افزونه‌های پرتقاضا به فایرفاکس هستند ولی توسعه دهندگان فایرفاکس این کار را مغایر با هدف آن‌ها یعنی یک مرورگر وب سبک می‌دانند؛ البته بیشتر این افزونه‌ها و قابلیت‌های بسیار دیگر مستقیماً قابل بارگیری و نصب روی فایرفاکس هستند. یکی از مشکلات دیگری هم که به فایرفاکس نسبت داده می‌شود مشکلاتی است که توسط پلاگین ادوبی فلش (Macromedia Flash) ایجاد می‌شود که برای لینوکس ارائه شده که این مشکل ارتباطی به خود فایرفاکس ندارد.[۱۱]

قبل از آوریل ۲۰۱۱، موزیلا در مدت‌های طولانی نسخه فینال فایرفاکس را توزیع می‌کرد اما با تغییر سیاست‌ها و برای رقابت، نسخه‌های پایدار هر شش هفته عرضه و شمارهٔ اصلی نسخه یکی بالا می‌رود. از همین تاریخ فرایند توسعهٔ فایرفاکس به چند کانال مختلف تقسیم شد:

"Nightly Builds" که انتشار پیش آلفا (Pre-Alpha) است و حاوی آخرین ویژگی‌ها و به‌روز رسانی‌های آزمایش نشده‌است. "Aurora" که انتشار آلفا (Alpha) مبتنی بر "Nightly Builds" است و ویژگی‌ها و به‌روز رسانی‌هایی که تحت آزمایش‌های پایه هستند را ارائه می‌دهد؛ از نسخهٔ ۳۵ نام این کانال به "Developer Edition" تغییر کرد. "Beta" که انتشار بتا مبتنی بر کانال قبل است و پایداری بیشتری نسبت به دو کانال اولیه دارد.

معمولاً موزیلا قبل از انتشار نسخهٔ پایدار نهایی، نسخه‌های نامزد انتشار (Release candidate) را عرضه می‌کند و سپس انتشار پایدار عرضه می‌شود که از تاریخ مذکور موزیلا آن را انتشار سریع (Rapid release) گذاشته‌است. این چرخهٔ انتشار شتاب داده شده با انتقاداتی از کاربران مواجه شد که معتقدند این انتشارهای بسیار سریع اغلب باعث شکسته شدن سازگاری افزونه‌ها با نسخه‌های فینال می‌شود و نیاز به توسعهٔ مستمر و مداوم برای سازگار نگه داشتن افزونه‌ها است. همچنین عده‌ای معتقدند فایرفاکس تلاش می‌کند تا شمارهٔ نسخه‌ها را به تقلید از گوگل کروم بالا ببرد تا با آن مقایسه شود.[۱۲]

فایرفاکس با پشتیبانی بلندمدت که تحت نام "Extended Support Release" (کوته‌نوشت: ESR) یعنی انتشارِ پشتیبانی افزایش‌یافته یا افزوده‌شده توسط بنیاد موزیلا عرضه و پشتیبانی می‌شود یک انتشار رسمی از فایرفاکس است که هم‌زمان با هر هفت انتشار معمولی عرضه می‌شود ولی برخلاف نسخه‌های معمولی که هر شش هفته عرضه و به محض عرضهٔ نسخه جدید، پشتیبانی از نسخهٔ قبل متوقف می‌شود، نسخه‌های با پشتیبانی بلندمدت تا حدود یک سال پشتیبانی می‌شوند، این پشتیبانی فقط محدود به اصلاحات امنیتی با ریسک بالا است و هیچ قابلیت جدید و اصلاحات مرتبط با پایداری ارائه نمی‌شود، لذا این انتشار فقط برای سازمان‌ها، ادارات و مراکز آموزش یا هرجا که در به‌روزرسانی سیستم‌ها دارای محدودیت هستند مناسب است.[۱۳][۱۴] انتشارهای پشتیبانی بلندمدت با هر هفت انتشار معمولی منتشر می‌شوند: ۱۰, ۱۷, ۲۴, ۳۱, ۳۷, ۴۵, ۵۲

وب‌سایت PortableApps.com, یک نسخه غیررسمی از فایرفاکس با نام فایرفاکس قابل حمل (en) عرضه می‌کند که قابلیت اجرا روی یواس‌بی فلش درایو (فلش USB، حافظه فلش) و لوح نوری یا هر نوع دستگاه ذخیره‌سازی داده رایانه از نوع داخلی یا خارجی (اکسترنال) دارد.

Netscape Navigator rapidly became the dominant Mac browser after its 1994 release, and eventually came bundled with Mac OS.[8] In 1996, Microsoft released Internet Explorer for Mac (IE), and Apple released the Cyberdog internet suite, which included a web browser. In 1997, Apple shelved Cyberdog, and reached a five-year agreement with Microsoft to make IE the default browser on the Mac, starting with Mac OS 8.1. Netscape continued to be preinstalled on all Macintosh systems.[8] Microsoft continued to update IE for Mac, which was ported to Mac OS X DP4 in May 2000.[9]

Apple introduced the Safari web browser on January 7, 2003. At the time, Steve Jobs called Safari, "a turbo browser for Mac OS X." Apple created Safari for speed, calling it the fastest browser for the Mac. Jobs compared it to Internet Explorer, Netscape, and Chimera (later renamed Camino), showing that Safari was faster. The second reason that Apple created Safari was to innovate; Apple wanted to make the best browser ever.[1] During development, several codenames were used including "Freedom", "iBrowse" and "Alexander" (a reference to conqueror Alexander the Great, an homage to the Konqueror web browser).[10][11]

On January 7, 2003, at Macworld San Francisco, Apple CEO Steve Jobs announced Safari that was based on[12] WebKit, the company's internal fork of the KHTML browser engine.[13] Apple released the first beta version exclusively on Mac OS X the same day. After that date, several official and unofficial beta versions followed until version 1.0 was released on June 23, 2003.[14][15] On Mac OS X v10.3, Safari was pre-installed as the system's default browser, rather than requiring a manual download, as was the case with the previous Mac OS X versions. Safari's predecessor, the Internet Explorer for Mac, was then included in 10.3 as an alternative.[16]

تور نخستین نسخهٔ خود را در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۲ عرضه کرد. این نرم‌افزار از سامانه مسیریابی پیازی استفاده می‌کرد، که توسط آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی دریایی آمریکا راه‌اندازی شد و هنوز از وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا، بودجه می‌گیرد.[۴] وظیفهٔ اصلی آن ساخت شبکه‌ای امن برای مکالمات دولتی بود. پس از راه‌اندازی تور، این پروژه توسط خبرنگاران، مخالفان حکومت‌ها، سازمان‌های اطلاعاتی و پلیس مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۵] پشتیبان‌های این نرم‌افزار نیروی دریایی آمریکا در سال‌های نخست و سپس بنیاد مرزهای الکترونیکی و بنگاه سخن‌پراکنی ایالات متحده در سال‌های کنونی بودند. در عین حال این پروژه از محل کمک‌های افراد نیز درآمد دارد.[۶] در سال ۲۰۱۰ این پروژه توسط بنیاد نرم‌افزارهای آزاد به عنوان پروژهٔ آزاد نمونه، انتخاب شد. دلیل آن، کمک این نرم‌افزار به گروه‌های آزادی‌خواه در کشورهایی مانند ایران و مصر بود که با سانسور اینترنت دست و پنجه نرم می‌کنند.[۷] این برنامه توسط آژانس پروژه‌های پژوهشی پیشرفته دفاعی دارپا توسعه داده شد.

این نرم‌افزار از مسیریابی پیازی استفاده می‌کند. یک نرم‌افزار به‌جای اینکه به صورت مستقیم به ماشین مقصد متصل شود، به یک پروکسی رهیاب پیازی وصل می‌شود. این پروکسی از طریق چند رهیاب پیازی مسیر ناشناسی برای کاربر مبدأ ایجاد می‌کند. هر رهیاب پیازی فقط رایانهٔ قبلی و بعدی خود را می‌شناسد. در عین حال رایانهٔ نخست برای هر رهیاب در راه یک لایهٔ رمزنگاری به دادهٔ فرستاده‌شده ماشین مبدأ اضافه می‌کند. پس از آن هر رایانه در راه لایهٔ خود را از دادهٔ فرستاده‌شده کم می‌کند و در پایان، دادهٔ فرستاده‌شده به ماشین مقصد همان دادهٔ رمزنگاری نشده‌است. دادهٔ عبوری از مسیریاب‌ها برای هر رهیاب متفاوت است. دلیل‌های آن، تفاوت در رمزنگاری و جلوگیری از ورود مسیریاب‌های جعلی در میانهٔ راه است. اگر در میانهٔ راه، ارتباط قطع شود داده‌ها بدون هیچ تأخیری روی هر مسیریابی که باشند حذف می‌شوند.[۸]

رله‌های پلی (به انگلیسی: Bridge Relays) (با کوته‌نوشت «پل‌ها»)، مسیریاب‌هایی هستند که به صورت مستقیم در پوشهٔ اصلی تور، فهرست نشده‌اند. از آنجایی که یک فهرست جامع از آن‌ها وجود ندارد حتی اگر سرویس‌دهندهٔ اینترنت شما همهٔ این مسیریاب‌های فهرست شدهٔ تور را ببندد امکان بستن همهٔ پل‌ها وجود ندارد. اگر فکر می‌کنید که دسترسی شما به تور مسدود شده‌است می‌توانید از طریق سامانه پل به شبکه وصل شوید.[۹] اضافه شدن پل‌ها به شبکهٔ تور برای افزایش مقاومت آن در برابر سانسورهای اینترنتی است. با وجود اینکه اینترنت شما ممکن است، دارای فیلتر باشد بهتر است تور را بدون سامانه پل آزمایش کرد و در صورت عدم اتصال به شبکه از سامانه پل استفاده کرد. برای استفاده از پل‌ها باید شما یک پل را بیابید. سپس تور خود را برای استفاده از این پل تنظیم نمایید. البته سامانه تور آدرس پل‌ها را با استفاده از ایمیل برای شما ارسال می‌کند.[۹] کاربرانی که به اینترنت آزاد دسترسی دارند، می‌توانند نقش پل را برای دیگر کاربران بازی کنند. برای اینکار باید تغییراتی در تنظیمات تور ایجاد شود. هم‌اکنون پل‌ها کمک گسترده‌ای به کاربران چینی برای استفاده از شبکهٔ تور می‌کنند.[۹]

مرورگر اج (اسپارتان اسبق) بسیار سبک‌تر از اینترنت اکسپلورر است و شباهت بسیاری به کروم و فایرفاکس دارد و از موتور رندرینگ Trident و Chakra JavaScript استفاده می‌کرد. تا اینکه مایکروسافت تصمیم به انحلال آن و انتشار نسخه ای بر پایه کرومیوم گرفت. اسپارتان به گونه‌ای طراحی شده بود تا هرگونه یادداشت برداری و دسترسی به آن را آسان نماید- به راحتی یادداشت برداشته و برای دوستان یا همکارانتان بفرستید. این یادداشت‌ها در فضای ابری وان‌درایو ذخیره شده و به راحتی با هر مرورگر و در هر پلتفرم دیگری در دسترسند. همچین کورتانا در این مرورگر تلفیق شده تا بتوان با این دستیار کارهای صوتی مانند استفاده از نوار ابزار، جستجو و… را انجام داد. از دیگر ویژگی‌های اج می‌توان به ایجاد تب‌های گروهی اشاره داشت.[۷] اج در ویندوز ۱۰ به‌عنوان مرورگر پیش‌فرض بر روی رایانه و تلفن‌همراه سرویس می‌دهد این مرورگر با با موتور «Edge» که از موتور Trident انشعاب یافته‌است «برای ایجاد ویژگی همکاری با وب مدرن» طراحی شده‌است موتور تازهٔ «Edge» به‌صورت پیش‌فرض در سراسر ویندوز ۱۰ استفاده می‌شود از جمله اینترنت اکسپلورر و صفحه‌های وبی که می‌توانند در موتور MSHTML پیشین رندر شوند.[۸]

As of December 2022, there are more than 9,000 extensions—called add-ons—available for Edge.[33] On February 7, 2023, Microsoft announced a major overhaul to Edge, revamping the user interface with Fluent Design, along with adding a Bing Chat (later known as Microsoft Copilot) button, which replaces the Discover button.[34] Microsoft also added compatibility for split screen, i.e., 2 tabs can be viewed at the same time. A new feature, "Workspaces" was introduced, which basically lets the user create different spaces for various things. These workspaces are also collaborative, users can invite friends or colleagues and seamlessly have completely separate workspace for collaboration.